[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Co prawda,Alona z Nikitą długo mieszkali w komunałce, a Olga odziedziczyła pobabci mieszkanie na Rżewce, ona pierwsza też zaczęła jez
dzić zagranicę, delegowana przez różne pisma na festiwale.A potem wszystko się zmieniło.Alona z Nikitą twardo ruszyli wstronę bogactwa (Nikita najpierw miał jeden sklep spożywczy, potemdwa, a teraz nie wiem ile), a Olga stopniowo zmierzała w stronę biedy,ale przecież zarówno bogactwo Alony, jak i bieda Olgi z punktuwidzenia rewolucji światowej są całkowicie umowne, i wszystkiezawsze mawiałyśmy dumnie, że tylko na zdziczałym Zachodzieludzie dobierają przyjaciół według stopnia zamożności (bogaci zbiednymi W OG�LE się nie przyjaz
nią), a dla nas, osób uducho-wionych, nie ma żadnego znaczenia, kto już był na Malediwach czySeszelach (to Alona, a nie ja i Olga), a kto nie.Dziś jednak, w tychnowych luksusach Alony, poczułyśmy się trochę niezręcznie (to nic,zaraz przywykniemy i wszystko znów wróci do normy).W salonie wisiał obraz z wizerunkiem jesionu czy dębu.Okazałosię, że ten jesion czy dąb to drzewo genealogiczne Nikity, któryzamówił je specjalnie na osiedliny u jakiegoś malarza.Skąd się to drzewo wzięło? Dawniej nic takiego nie było, byli poprostu Ludmiła Iwanowna i Siergiej Nikołaicz.Oboje zazwyczaj ażdo nadejścia zimy mieszkają na daczy w Mszyńskiej, mają tam ogród.Ludmiły Iwanowny i Siergieja Nikołaicza dzisiaj nie było, ale za tobyło drzewo, i ogórki, i pomidory, i wspaniała czerwona papryka.Synowie Alony też zostali zaznaczeni tylko na drzewie.Nikita wysłałich razem z pudlem na weekend do Mszyńskiej po ziemniaki i mar-chew.Olga donośnym, dość napiętym głosem spytała Alonę, czemu tanie zaprosiła swoich koleżanek z biura turystycznego, z którymiprzepracowała prawie dziesięć lat.Alona zaczerwieniła się lekko iniewyraz
nie, pośpiesznie odparła, że zaprosi koleżanki oddzielnie, poczym szepnęła do mnie i do Olgi:- Wyobrażacie sobie, jak one się poczują, kiedy tu przyjdą? Azresztą.One bardzo się różnią od wszystkich, to całkiem inne kręgi.Olga z triumfem zasyczała mi do ucha:- Dzisiaj Alona po raz pierwszy zaakceptowała historycznąkoncepcję o podziale na biednych i bogatych.Ty akurat pasujesz dojej nowego punktu widzenia, jesteś przecież nową Rosjanką z dżipemi mieszkaniem prawie na Newskim, a w dodatku masz dyplompsychologa.- Aha, a ciebie zaprosiła dlatego, że jesteś dziennikarką filmową imożesz zabawić towarzystwo opowieściami o aktorach - odparłamironicznie.Olga jest po prostu zła, że ją wywalili z tygodnika, idlatego czepia się Alony: proszę, proszę, drzewo genealogiczne,proszę, proszę, nie zaprosiła koleżanek z pracy.- Alona strasznie się zmieniła - burczała Olga.- Dawniej stalepowtarzała:  To bardzo drogie , a teraz:  To całkiem niedrogie.Poszperałam w pamięci i uświadomiłam sobie, że to prawda -Alona ciągle strasznie się cieszy, że kilogram oczyszczonych kró-lewskich krewetek kosztuje tak tanio i torebka od Gucciego też.Przeprowadziłam szybką analizę psych.jej osobowości i zrozumia-łam: Alona po prostu się bała, że chociaż jej sytuacja materialnabardzo się poprawiła, to kilo krewetek i torebka od Gucciego są dlaniej na razie trochę za drogie, a teraz się cieszy, że jednak nie!Alona oznajmiła, że będą dziś potrawy kuchni hiszpańskiej, bocałe przyjęcie jest hiszpańskie, ponieważ właśnie wrócili z Nikitą zHiszpanii, a Hiszpania to piękny kraj, i znalez
li tam całkiem niedrogidom.I tu COZ
się we mnie poruszyło.Zdenerwowałam się nieco, zrozumiawszy, że owo COZ
to roba-czek zazdrości, i spytałam go, czy istotnie jest zazdrosny.Odparł, żetak, że on też chce mieć dom w Hiszpanii (morze, słońce, wino.).Być psychologiem to jednak bardzo wygodne - zawsze mogęudzielić samej sobie pilnej psych.pomocy i wsparcia.A więc tak.Podoba mi się Alony torebka od Gucciego, nowe wazoniki też mi siępodobają, szczególnie ten z wzorem w listki.podoba mi się równieżsypialnia Alony, wspaniała, na wysoki połysk, co z tego, że zbytbogata, sypialnia powinna być trochę wulgarna, z różową koronkowąkapą i szlafmycą pod poduszką.Tylko za nic bym nie chciała dostać jako dodatku do torebki ikrewetek grubego i grymaśnego Nikity, który, jak tylko coś nie idziepo jego myśli, ordynarnie drze się na Alonę.Po udzieleniu sobie pilnej pomocy psych.wyciągnęłam Olgę dokuchni na papierosa i wepchnąwszy ją między bar a lodówkę,oznajmiłam:- Obie zazdrościmy Alonie i z naukowego punktu widzeniamamy całkowitą rację.- Ja zazdroszczę?! - oburzyła się Olga.- Ponieważ zazdrość to porównywanie siebie z otoczeniem, aludzki mózg, zwłaszcza tak wysoko rozwinięty jak mój czy twój,dokonuje tej operacji nieustannie.Ale.powiedz szczerze, czychcesz, żeby Alonie odebrano natychmiast torebkę od Gucciego ikilogram królewskich krewetek? - zapytałam.- Nie, za nic! - przeraziła się Olga [ Pobierz całość w formacie PDF ]