wyspa skarbow 3

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Tacy to jesteście? mówił znów Silver wkładając fajkę do ust. Oho! aż miło nawas patrzeć, no, no! Do walki żaden z was się nie pali.Ale może rozumiecie angielszczyznękróla Jerzego? Jestem waszym kapitanem z wyboru.Jestem waszym kapitanem, gdyż nawiele mil morskich wokoło jestem najlepszym marynarzem.Nie chcecie walczyć, jakprzystało na panów szczęścia , więc do pioruna, macie słuchać, a jakże! Ten chłopakniezmiernie przypadł mi do serca.Nigdy nie wióiałem lepszego chłopca nad niego! Jeston baróiej mężczyzną aniżeli dwóch takich jak wy, szczury przebrzydłe! A to wam jeszczepowiadam: niech no ujrzę, że ktoś z was tknie go choć palcem! Tyle wam powiadam,a jakże!&Nastąpiła długa chwila ciszy.Stałem przy ścianie wyprostowany jak struna.Serce biłowe mnie jak młot kowalski, lecz w głębi mej duszy świtać począł promyk naóiei.Silveroparł się o ścianę, założywszy ręce i trzymając fajkę w kącie ust, tak spokojnie, jak gdybyznajdował się w kościele, lecz oko jego błąóiło wciąż, ukradkiem spoglądając z ukosa naniesfornych towarzyszy.Oni ze swej strony coraz baróiej skupiali się w najdalszym kąciewarowni, a cichy szept ich rozmowy rozbrzmiewał nieprzerwanie w mym uchu jak szmerpotoku.Jeden po drugim podnosił oczy, a czerwony blask głowni padał przelotnie na ichnerwowe twarze; spoglądali jednak nie na mnie, lecz na Silvera. Zdaje mi się, że macie dużo do powieóenia zauważył Silver, splunąwszy dalekoprzed siebie. Wyśpiewajcie wszystko, niech no usłyszę, albo dajcie sobie spokój. Przepraszam, mości panie odparł jeden z nich. Zanadto samowolnie so-bie poczynasz w stosunku do naszych spraw; może bęóiesz łaskaw być ostrożniejszy nax �k a tu: duża drewniana beczka, używana w przemyśle piwowarskim.r bert ui te en n Wyspa skarbów 85przyszłość.Ci oto luóie są niezadowoleni; ci oto luóie nie pozwolą, ażeby im w kaszędmuchać; ci oto luóie mają prawa na równi z innymi załogami, powiem ci otwarcie,a według naszych własnych praw, jak sąóę, możemy z sobą porozmawiać.Przepraszamcię, panie (uznając cię na razie za kapitana), lecz domagam się swego prawa i wychoóęna naradę.I złożywszy przesadny ukłon marynarski ów drab, rosły mężczyzna lat trzyóiestupięciu, o chorowitym wygląóie i żółtawych oczach, ruszył spokojnie do drzwi i zniknąłpoza domem.Reszta poszła kolejno za jego przykładem, a każdy przechoóąc oddawałukłon i mówił coś na swoje usprawiedliwienie. Według prawa rzekł jeden. Narada kasztelu! oznajmił Morgan.I tak bez żadnych uwag wymaszerowali wszyscy jeden za drugim, zostawiając Silverai mnie samych przy łuczywie.Kucharz wyjął naraz fajkę z ust. Popatrz no, Jimie Hawkinsie odezwał się spokojnie, ledwo dosłyszalnym szep-tem byłeś już o pół pięói od śmierci i co gorsza od tortur.Oni mają zamiar mnieobalić, lecz zakarbuj sobie w pamięci, ja będę stał przy tobie, cokolwiek nas spotka! Niemiałem takiego zamiaru, nie& aż dopiero, kiedy ty przemówiłeś.Byłem prawie zrozpa-czony, że straciłem tak wiele i że zostałem zmuszony do układów.Ale wióę, że z ciebiezuch nie lada! Powieóiałem sobie: Johnie, stań przy Hawkinsie, a Hawkins stanie przytobie! Ty jesteś, Johnie, ostatnią jego kartą, a on twoją, do jasnego pioruna! Wet za wet,powiadam sobie.Ocalisz swego świadka, a on ocali twoją szyję!Zacząłem jak przez mgłę domyślać się, o co choói. Myślisz, że wszystko stracone? zagadnąłem. Tak, u licha, tak myślę! odpowieóiał. Okręt stracony, to i szyja stracona.Taki jest sens wszystkiego.Kiedy spojrzałem na zatokę, Jimie Hawkinsie, i nie zobaczyłemstatku, to choć jestem wytrzymały, jednak upadłem na duchu.Co się zaś tyczy tej zgraii jej narad, wierzaj mi, że są to sami głupcy i tchórze.Uratuję ci życie, o ile stanie sięwszystko, co w mej mocy.Lecz pamiętaj, Jimie, że płacić trzeba pięknym za nadobne! Tymusisz uratować Długiego Johna od szubienicy.Byłem oszołomiony; tak beznaóiejne wydawało się to, o co prosił on, stary kor-sarz, a do tego herszt bandy! Uczynię, co bęóie w mej mocy! odpowieóiałem. To mi układ! krzyknął Długi John. Mówisz śmiało i& do pioruna, mamszczęście!Pokusztykał do żagwi zatkniętej w stos drzewa i zapalił znów fajkę. Chciej mnie zrozumieć, Jimie odezwał się powracając. Mam ja głowę nakarku& tak, mam.Jestem teraz po stronie óieóica [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony