[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sed çu tro-vi¸us ankaû bonaj magazenoj? Ho jes!” li ek¸emis, ”mi konas unu, en kiu çio estas bonega, sed en ¸i regas jam komizo, tio estas la sola malbonaîo en la tuta magazeno! EI tiu aû alia oni aûdus la inviton: ”Estu tiel bona kaj eniru!” Jes, mi dezirus eniri, mi dezirus tramigri la korojn, kiel çarma malgrandapenso.”Nu, tio sufiçis por la galoÿoj; la tuta juna oficisto ÿrumpis kaj komencis tute eksterordinaran voja¸an tra la koroj de la unuavicaj rigardantoj.La unua koro, kiun li tramigris, apartenis al sinjorino; sed en la unua momento li pensis, ke li trovi¸as en ortopedia instituto, kiel oni nomas tian domon, en 132FABELOJ 1eLIBROkiu la kuracistoj liberigas homojn de iliaj elkreskaîoj kaj faras ilin denove rektaj; li pensis, ke li trovi¸as en la çambro, kie sur la muroj pendas la gipsaj kopioj de malbone kreskintaj membroj; sed la diferenco konsistis en tio, ke en la instituto ili estas farataj post la eniro en la instituton, sed çi tie en la koro ili estis faritaj post la eliro de la gastoj kaj bone konservataj.Tio estis gipsaj kopioj de amikinoj; kopioj de iliaj korpaj kaj spiritaj kriplaîoj, kiuj tie estis konservataj.Rapide li eniris en alian virinan koron; sed çi tiu prezenti¸is al li kiel granda sankta pre¸ejo.La blanka kolombo de senkulpeco flugetadis super la çefaltaro.Tre volonte li stari¸us sur la genuoj; sed li devis iri pluen, en la sekvantan koron, li tamen aûdis ankoraû la tonojn de orgeno, kaj ÿajnis al li, ke li mem fari¸is nova, pli bona homo, li mem ne sentis sin plunedigna, por eniri en la sekvantan sanktejon, kiu montris al li malriçan subtegmentan çambreton kun malsana patrino,sed tra la malfermita fenestro lumis la varma suno de Dio,belegaj rozoj balancadis la kapojn el la malgranda ligna kesteto sur la tegmento, kaj du çielbluaj birdoj kantis pri ¸ojo de infano, dum la malsana patrino petegis Dion pri beno por ÿia filino.Nun li rampis sur la manoj kaj piedoj tra plenigita butikode buçisto, li trovis nur viandon kaj çie denove nur viandon; tio estis la koro de riça fama viro; kies nomo estis sur çies lipoj.Jen li trovi¸is en la koro de lia edzino, kiu prezentis malnovan ruini¸intan kolombejon; la bildo de la edzo servis nur kiel ventoflago; ¸i estis en komuniki¸o kun la pordoj, kiuj malfermi¸adis kaj fermi¸adis laû la turni¸oj de la edzo.Poste li venis en spegulçambron, similan al tiuj, kiuj trovi-¸as en kelkaj kasteloj, sed la speguloj çion pligrandigadis en 133FABELOJ 1eLIBROnekredebla proporcio.Meze sur la planko sidis, kvazaû Da-lai-Lama, la sensignifa ”mi” de la persono, admirante sianpropran grandecon.Poste ÿajnis al li, ke li trovi¸as en malvasta pinglujo, plena de akrapintaj pingloj.”Tio certe estas la koro de maljunafraûlino”, li ekpensis nevole.Sed tiel ne estis, kontraûe, tio estis tute juna soldato kun kelkaj ordenoj, tia, pri kia oni ordinare diras: homo kun spirito kaj koro.Tute surdigita la juna oficisto eliris el la lasta koro de la vico; li ne povis ordigi siajn pensojn, li pensis, ke lia eksciti-ta imago faris al li petolaîon.”Ho Dio”, li ¸emis, ”mi certe havas la inklinon frenezi¸i!Sed estas efektive nepardoneble varmege çi tie! La sango le-vi¸as al mi en la kapon!” Kaj nun li rememoris la teruran okazintaîon de la pasinta vespero, kiel li ne povis retiri sian kapon el la krado antaû la hospitalo.”Tio kredeble kaûzis al mi çion!” li pensis.Mi ne devas malatenti tion.Rusa bano estus bona por mi.Ho, se mi jam kuÿus sur la plej supra breto!”Kaj jen li kuÿis sur la plej supra breto en vaporbanejo, sed li kuÿis tie en çiuj siaj vestoj, kune kun la botoj kaj la galoÿoj.La varmegaj akveroj gutadis al li rekte en la viza¸on.”Hu!” li ekkriis kaj saltis malsupren, por preni malvarmanverÿon.La servisto ankaû laûte ekkriis, kiam li ekvidis la ves-titan homon.La juna oficisto tamen rapide ricevis sufiçe da spiritçeesto, por flustri al la servisto: ”Tio estas veto!” Sed la unua afero, kiun li faris post sia reveno hejmen, estis tio, ke li almetis al si sur la nukon kaj sur la dorson po unu granda kantaridaplastro, por eltiri la frenezecon.134FABELOJ 1eLIBROEn la sekvanta mateno li havis sangsubfluan dorson; tioestis lia profito de la galoÿoj de feliço.V.METAMORFOZO DE LA SKRIBISTOLa gardisto, kiun ni certe ankoraû memoras, dume reme-moris pri la galoÿoj, kiujn li trovis kaj kunportis kun si en la hospitalon.Li prenis ilin returne; sed çar nek la leutenanto nek ia alia lo¸anto de la strato alkonfesis ilin al si, oni forportis ilin en la policejon
[ Pobierz całość w formacie PDF ]