[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dlatego nędzarz z Zalotów nawołuje Znijdź z wyżyn do karła!Bardzo zastanawiające jest w tym „kalekim” świecie miejsce Boga.Kimże on jest? A kim miałby być? Bóg to ojciec tych wszystkich ułomnych, niechcianych istot, jest trochę biedny i opuszczony i co najważniejsze wcale nie wszechmocny, bywa nawet bezradny.Czasami trzeba mu dopomóc tak, jak to zrobili dwaj Macieje darując mu ziele nieśmiertelności.Tak, Bóg kuleje z ludźmi, szczególnie z tymi najbardziej ułomnymi.Kulał Bóg, kulał człowiek, a żaden - za mało,Nikt się nigdy nie dowie, co w nich tak kulało?Skakali jako trzeba i jako nie trzeba,Aż wreszcie doskoczyli do samego nieba!(Żołnierz)I tak oto Bóg pod ramię z kaleką doskoczył do samego nieba.Z kaleką, który kochał Go prosto i który nie bał się śmierci, nieba czy zaświata, z brzydkim człowieczkiem, żyjącym tylko dla samego życia, srebrniejącym w swym kalectwie i nie zadającym zbędnych pytań.Taką właśnie filozofię pozostawił po sobie Leśmian.Filozofię niezwykłą, obok której nie można przejść obojętnie.Człowiek musi Tylko drobnieć i maleć od nadmiaru kochania (Dzień skrzydlaty), nie bać się śmierci czy zaświatów i nie pytać o nic, nie zastanawiać się, bo w życiu nie ma nic oprócz życia.Bibliografia:M.Głowiński Zaświat przedstawiony.Szkice o poezji Leśmiana, Warszawa 1981.J.Trznadel Wstęp, w B.Leśmian Poezje, Warszawa 1994.J.Trznadel Płomień obdarzony rozumem, Warszawa 1978.Z.Jastrzębski Wspomnienia o Bolesławie Leśmianie, Lublin 1966.A.Sandauer Liryka i logika, Warszawa1971.Z.Jastrzębski Wspomnienia o Bolesławie Leśmianie, Lublin 1966M.Głowiński Zaświat przedstawiony.Szkice o poezji Leśmiana, Warszawa 1981A.Sandauer Liryka i logika, Warszawa 197111
[ Pobierz całość w formacie PDF ]