[ Pobierz całość w formacie PDF ]
."Jesteś dobrą dziewczyną, moja kochana," powiedziała z aprobatą Velda."Maszrację, siostro - ona, będzie nas słuchać".Destiny rozważała krzyk frustracji.Czy nie mogłyby skończyć z tym? Tabliskość z innymi była niepokojąc.Jej głowa zaczęła pulsować, i bała się, żeistniało niebezpieczeństwo jej wybuchu.Mężczyzna powtórzył cicho śmiechu w jej umyśle.Delikatny.Drażniący.Taktypowy dla Nicolaea, rozbawiony jej trudną sytuacją z własnej winy, ale nigdy Tłumaczenie: franekMnie podły.Dlaczego ona zmiękła w stosunku do niego? Dlaczego ona zauważałamałe rzeczy, kochała jego charakter? Wampiry są oszustami, słodkie-rozmowy,przebiegłość oszustów.Nie podoba mi się twoje myślenie że jestem nieumarłym.Moje serce jest żywe ijest w twoich rękach.Staraj się, aby tego nie zniszczyć.Masz dużo szczęścia, że nie jest w moich rękach.Odpowiedziała munatychmiast.Na jego słowa, które obróciły jej serce i zostawiły ją bezradną ibezbronną.Jedyne co wiem o sercach to jak je palić!Och! Jego śmiech przetoczyły się przez jej umysł, przemieszczając przez jejciało ciepło jej krwi.Zmieniając ją w galaretę, tam na głupim krześleogrodowym.Jego śmiech powinny być zakazany.Ona myślała, o tym więcej niżjeden raz w ciągu lat."Wszystko zaczęło się od Helen" Velda zwierzyła się, spuszczając głos iodzyskując natychmiast uwagę Destiny."Czy widziałaś małą Helenę? Milamłoda dziewczyna, z prawdziwą figurą, a nie jak głodzone organy, którewidzimy tyle teraz".Inez skinęła głową."Ona ma kobiecą figurę, mięso na kościach dla mężczyzny,aby mógł się tulić.I wiedziała, że jest nagrodą.""Prawda, siostro, Helena wiedziała.Ma wiarę kobiety, która może czekać nawłaściwego człowieka." potwierdziła Velda."Prawego mężczyznę," Inez powtórzyła kołyszą swoją fioletową głową.Destiny znała "młodą kobietę" o której rozmawiały.Dobiegała trzydziestki lubmiała czterdzieści lat i była jasnym punktem na ulicy, gdy biegła wzdłuż ulicypozdrawiając wszystkich.Miała skórę koloru mahoniu i proste czarne włosy jakkrucze skrzydła.Jej oczy były koloru ciemnej czekolady, i prawie zawsze byłaroześmiana.Ona miała zaufanie do sposobu w jaki się poruszała i kusiłamężczyzn."Wiem, kim ona jest," przyznała Destiny."Ona ma kochanka, słodki człowiek, John Paul.Wielki niedzwiedz"."Pluszowy miś" wyjaśniła Inez. Tłumaczenie: franekMDestiny nie widziała ich razem - Helena, niska kobieta z dojrzałą, zaokrąglonąfigurą i John Paul, ogromny, dobrze zbudowany mężczyzna, który patrzył na niątak, jakby była słońcem, księżycem i wszystkim pomiędzy.Trzymali się za ręcewszędzie gdzie szli, i John Paul zawsze dotykał Helen, małą, głaszcząc ipieszcząc jej włosy, jej ramiona, jej ręce.John Paul wydawał się delikatnymwielkoludem, zadowolonym, że udało mu się zwrócić uwagę Helen."Są razem od lat" powiedziała Velda."Zawsze w harmonii, doskonaledopasowani.Helena jest flirciarą," dodała."Ale nigdy nie wraca do domu z innymi mężczyznami.Mówi i śmieje się, alezawsze jest John Paul.Uwielbia John Paul, naprawdę uwielbia go.A on szalejeza nią.Destiny wiedziała, że mówi prawdę.Oglądała mieszkańców dzielnicy odmiesięcy, była cichym obserwatorem życia.John Paul mieszkał z Heleną.Jegokażda myśl po przebudzeniu dotyczyła jej."Helena płakała kilka tygodni temu, spacerując po nocy.Podeszła do nas, a jejtwarz była spuchnięta i posiniaczona.John Paul uderzył ją kilka razy.Powiedziała, że w ogóle nie był jak on.Wrócił z pracy i były "inny".Kark Destiny kuł w alarmie.Jakiś cień skradał się w ciemności, przesuwając sięwzdłuż ulicy do nich.Nad nimi, zerwał się wiatr, prowadząc wirujące czarnechmury, żeby zatrzeć gwiazdy." John Paul nie jest w stanie skrzywdzić Heleny".Powiedziała.Znała jegomyśli, znała jego łagodny charakter.Wiedziała, jak bardzo kocha Helen.Nigdynie ryzykowałby jego związku z nią.Helena nie była kobietą, która stawiałabysię człowiekowi, który ją uderzył."Czy na pewno?"Velda skinęła głową."Helena wierzy że jest chory.Miała zamiar poprosić go,aby poszedł do lekarza.Myślała, że może mieć guza mózgu, czy coś takiego.Totak nie pasowało do jego charakteru.Następnego dnia, kiedy stanęła przed nim,On nie wydawał się pamiętać, co zrobił
[ Pobierz całość w formacie PDF ]