[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W takich systemach plików katalogi i pliki tworzą graf acykliczny.W systemach plików FAT16 i FAT32 stosowanych w MSDOS i MS Windows 3.xx i 95 pliki i katalogi tworzą drzewo.Nazywanie plikówJak wcześniej stwierdzono, każdy plik posiada nazwę (ang.file name).Nazwa pliku musi być unikalna w ramach katalogu.Każdy plik w systemie plików posiada (przynajmniej jedną) pełną (bezwzględną) nazwę, unikalną w ramach całego systemu plików, tworzoną przez połączenie z nazwą pliku tzw.ścieżki bezwzględnej, t.j.nazw wszystkich katalogów, jakie należy przejść aby osiągnąć dany plik poczynając od korzenia drzewa katalogów.Jeśli pliki i katalogi tworzą drzewo to każdy plik posiada dokładnie jedną pełną nazwę.Między innymi dla uproszczenia nazewnictwa plików wprowadza się pojęcie katalogu bieżcego.Katalog bieżący może być związany z procesem (jak np.w Uniksie) lub być globalnym dla wszystkich procesów systemu (MSDOS).Nazwa utworzona z nazwy pliku i tzw.ścieżki względnej, t.j.nazw katalogów jakie należy przejść aby osiągnąć dany plik poczynając od katalogu bieżącego nosi nazwę nazwy względnej.Przejście do nadkatalogu sygnalizowane jest w ścieżce i nazwie względnej przez człon ".".Do łączenia nazw katalogów i plików w ścieżki i nazwy względne i bezwzględne używa znaku charakterystycznego dla danego systemu operacyjnego zwanego dalej znakem katalogu:l"\" - w MSDOS, MS Windows XX,ll"/" - w systemach zgodnych z uniksem,ll"." - w VMSielW MSDOSie, MS Windows XX i systemach zgodnych z uniksem katalog główny nosi nazwę taką jak znak katalogu ("\" w MSDOS, "/" w uniksach), a nazwa bezwzględna różni się tym od nazwy względnej, że nazwa bezwzględna zaczyna się znakiem katalogu, np."\Windows\Command" - ścieżka bezwzględna, "Command" - nazwa względna, (względem katalogu "\Windows").System operacyjny z różnych powodów narzuca pewne ograniczenia na nazwy plików, np.długość - 8 znaków nazwy właściwej + 3 znaki rozszerzenia w MSDOS, 14 znaków w niektórych uniksach, 255 znaków w niektórych nowszych systemach operacyjnych.Innym ograniczeniem jest to jakie znaki można stosować w nazwach.Uniksy dopuszczają wszystkie znaki oprócz (co jest oczywiste) znaku katalogu "/" i znaku końca łańcucha (znak o kodzie 0).Systemy te rozróżniają duże/małe litery.MSDOS dopuszczał jesynie litery, cyfry, i kilka znaków nieliterowych, m.in."_", "$" i "!".MS Windows 95 dopuszczają m.in.odstęp (czyli sację " "), "-" i wiele innych.Systemy te nie rozróżniają dużych/małych liter przy odwołaniach do plików, choć MS Windows 95 rozróżnia je przy wyświetlaniu nazw plików.Kilku słów komentarza wymaga mechanizm pozwalający korzystać z tego samego systemu plików zarówno przez MS Windows 95 (długie nazwy) jak i starsze wersje systemów Microsoftu.Mechanizm ten zwany jest Virtual FAT (vfat).Każdy plik posiada dwie nazwy, tzw.nazwę długą tworzoną zgodnie z regułami MS Windows 95 i nazwę 8+3 tworzoną zgodnie z regułami MSDOSa na podstawie nazwy długiej.MSDOS widzi w danym katalogu tylko nazwy 8+3, natomiast MS Windows 95 widzi obie nazwy, a domyślnie wyświetla nazwy długie.Systemy plików a dyski logiczneKażdej partycji odpowiada urządzenie logiczne i związana z nim nazwa dysku logicznego.Istnieją dwa podejścia do nazywania plików położonych na różnych partycjach:lGlobalny system plików.Takie nazewnictwo występuje w uniksach.Istnieje jeden katalog główny dla całego systemu operacyjnego.Katalog ten jest jednocześnie katalogiem głównym wyróżnionej partycji, zwanej partycją korzeniową (ang.root).Katalogi główne pozostałych partycji są montowane do liści drzewa partycji korzeniowej lub wcześniej zamontowanych partycji, rozbudowując drzewo.Rozmieszczenie poszczególnych katalogów i plików na partycjach jest przezroczyste dla użytkowników.Dołożenie nowego dysku lub przemieszczenie całych katalogów pomiędzy partycjami nie musi powodować zmiany nazwy bezwzględnej żadnego pliku.Pomaga w tym mechanizm dowiązań symbolicznych (ang.symbolic link, czyli skrót, ang.shortcut, w terminologi MS Windows ).llJawne nazwy dysków.Takie nazewnictwo wykorzystują m.in.MS DOS i MS Windows XX.Nie istnieje globalny system plików.Tworząc pełną nazwę pliku należy powołać się na nazwę dysku logicznego.Dyski logiczne mają nazwy składające się z pojedyńczej dużej litery alfabetu łacińskiego i dwukropka (np."A:", "C:", takich nazw może być najwyżej 26).Użytkownik musi pamiętać na którym dysku znajdują się jego pliki.Dodanie nowego dysku lub przemieszczenie katalogów między dyskami powoduje zmianę bezwzględnych nazw plików.Dla ułatwienia tworzenia nazw względnych pojawia się pojęcie dysku bieżącego.Jeżeli nazwa pliku nie zawiera nazwy dysku, to przyjmuje się że odnosi się do dysku bieżącego.Każdy dysk logiczny ma swój katalog bieżcy.Jeśli w nazwie pliku podana będzie nazwa dysku, a po niej nie nastąpi znak "\", to plik jest poszukiwany idąc po ścieżce poczynając od bieżącego katlogu podanego dysku.lTypy plikówSystemy operacyjne wyróżniają typy plików, które są traktowane w sposób specyficzny.Jeden spośród atrybutów pliku zwany typem pliku decyduje o sposobie traktowania pliku przez system operacyjny.Najczęściej spotykane typy plików to:lKatalogi.O katalogach była już mowa.llPliki specjalne urządzeń - występują w systemach uniksopodobnych, służa do nazywania urządzeń logicznych.llKolejki FIFO, kolejki komunikatów, gniazda (ang.sockets), strumienie - pliki realizujące bardziej złożone sposoby dostępu.Występują w systemach uniksopodobnych i MS Windows NT.llDowiązania sybmoliczne (ang.symbolic link) inaczej skróty (ang.shortcut).Pliki które stanowią odwołanie do innych plików lub katalogów.Większość operacji wykonywanych na tych plikach odnosi się w rzeczywistości do plików przez nie wskazywanych.llPliki wykonywalne (ang.executables): programy, komendy, skrypty (ang.scripts), pliki wsadowe (ang.batch files) - pliki zawierające kod programu do wykonania przez procesor lub komendy do wykonania przez powłokę (lub inny interpreter)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]