[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przetransportowanie osiemnastu tysięcy ludzi razem ze sprzętemnie było rzeczą łatwą ani szybką.Szef stacji otworzył drzwi swojego chwilowo okupowanegogabinetu. Pociąg z dwieście sześćdziesiątym trzecim regimentem230 wje\d\a na tor drugi zakomunikował chłodno po niemiec-ku, ale z radością wypisaną na twarzy.Ta wiadomość miała tylko dobre konsekwencje dlagościa oznaczała koniec oczekiwania, a dla niego odzyskaniegabinetu. Dziękuję. Jose Manuel równie\ się uśmiechnął namyśl o przybyciu konwoju.Był to Jego regiment.Jednostka, do której przydzielił ichHotz, \eby wykonali misję, jego zdaniem, niemo\liwą dowykonania.Razem z 263.regimentem pod dowództwemgenerała Vierny podró\owali jego drodzy przyjaciele, towa-rzysze przygód i przeciwności losu: Diego Armario i Jasz-czurka.Razem z nimi miał przyjechać wyborowy snajper,Manuel Fernandez de Bonhomia, będzie miał okazję gopoznać. Mo\emy potrzebować dobrego strzelca, \eby osła-niał nas w czasie odwrotu z Ermita\u.Trzeba przewidywaćniespodzianki , wyjaśnił Hotz.Hotz miał pewnie rację, jak zwykle.Jego słynne plany B.W ka\dym razie Jose Manuel nie chciał przedwcześnieoceniać nowego towarzysza.Teraz, po prawie dwóch mie-siącach cię\kiej pracy w Berlinie, pragnął tylko spotkać sięznowu ze swoją wesołą kompanią.Zwiadomość ich obecno-ści dawała mu poczucie bezpieczeństwa.Jednocześnie czułjednak niepokój, którego nie był w stanie opanować.U progunieznanego, wobec nowej wojny, w której miał właśnie wziąćudział razem z przyjaciółmi.Nie mógł pozbyć sięwątpliwości.nie przetransportujesz nas na front na sam Dlaczegomoment skoku? Nie przyszło ci do głowy, \e mogą nasw międzyczasie zabić? zapytał kiedyś Hotza.231 G�ring uparł się, \eby wykonać operację z jego zaufa-nymi agentami.Indywidua z gestapo.Szkoda, \e nie mogłeśz \adnym pogadać.Idealni, \eby połamać ci wszystkie kości,zaaplikować wstrząsy przy u\yciu samochodowych akumula-torów albo obedrzeć \ywcem ze skóry.Ale zdziwiłbym się,gdyby któryś potrafił sam zawiązać sobie sznurowadła.Odmówiłem.Odpowiedziałem, \e przeprowadzę wszystko zmoimi ludzmi albo akcji nie będzie.To rozdanie wygrałem izrobimy wszystko po mojemu.Ale szef naszego lotnictwaobmyślił małą zemstę.Nie pozwoli mi u\yć , jego samolo-tów, \eby przerzucić was na front leningradzki.Będzieciemusieli pojechać z kolumną hiszpańskich wolontariuszy.Takbędzie dyskretniej, nie wzbudzimy podejrzeń.Jeśli chodzi owasze bezpieczeństwo, mo\esz być spokojny.Zawszebędziecie na tyłach wojsk.Hitler nie ufa zbytnio swoimsojusznikom, miał ju\ dość przykrych doświadczeń z Wło-chami.To my otworzymy front.Je\eli w ogóle pojawi sięjakieś zagro\enie, to raczej w momencie rozpoczęcia oblę\e-nia Leningradu, pod warunkiem \e Rosjanie nie zwiejąprzedtem gdzie pieprz rośnie. Hotz wierzył wtedy nieza-chwianie w potęgę Wehrmachtu. Ale do tego czasu kwokabędzie ju\ przy swoich kurczątkach.Wejdziemy do Ermita\u,wykonamy naszą robotę i wrócimy do domu jako milionerzy.Jose Manuel chciał mu wierzyć, ale wiedział zbyt dobrze,\e na wojnie nie mo\na skalkulować ryzyka.f& f& f&Jego wspomnienia popłynęły w przeszłość.28 czerwca1941 roku wybiła godzina zero.Tego dnia zaczął malować wstolicy Niemiec kopie obrazów.Tym razem nie mógł232 kopiować z oryginału, ale Hotz przygotował mu bogatąkolekcję zdjęć ka\dego z dzieł, nad którymi musiał pracować.Wszystkie kąty, wszystkie szczegóły, wszystkie perspektywy.Zdjęcia pokrywały całą ścianę obszernego berlińskiego studia.Tego samego dnia w Madrycie ogłoszono rozpoczęcienaboru ochotników na wojnę z Rosją. Serrano Suner chciałby, \eby wszyscy byli z Falangi i\eby Falanga miała kontrolę nad dywizją
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
