[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Jak mam to rozumie�? spytała Donna.Lekarz odparł, �e jego zdaniem chłopiec w ogóle nie chorował na reumatyzmi nie było �adnej potrzeby przeprowadzania operacji.A nawet je�eli wyst�piłozapalenie torebki stawu biodrowego, to wystarczył prosty zabieg, na pewno nietaki, podczas którego mógłby zosta� uszkodzony nerw kulszowy. Na pani miejscu zastanowiłbym si�, czy nie pozwa� do s�du odpowiadaj�-cego za to lekarza.Im wi�cej Donna rozmySlała o xle wykonanej operacji, tym wi�ksza ogarnia-ła j� wSciekłoS�.Wreszcie zadzwoniła do jedynego znanego sobie adwokata z Wo-burn, który przeprowadził jej rozwód.Uwa�ała, �e dobrze si� spisał i nie policzyłzbyt du�o za swoje usługi.Miał skromne biuro przy Main Street, niedaleko ko-Scioła Rwi�tej Trójcy.Powiedział jej jednak, �e nie zajmuje si� sprawami bł�dóww sztuce lekarskiej, ale jego kolega z bosto�skiej firmy Reed & Mulligan specja-lizuje si� w tym zakresie.Tydzie� póxniej Donna pojechała z synkiem na spotkanie z Josephem Mulliga-nem.Nie potrafiła si� do niego zwraca� inaczej ni� panie Mulligan , mimo �e nale-gał, by mówiła mu po imieniu.Był prawdziwym olbrzymem, miał prawie dwa metrywzrostu i wa�ył ponad sto kilogramów.Ju� po paru minutach rozmowy w gabinecieukl�kł na dywanie obok Robbiego i sprawił, �e chłopiec zanosił si� gromkim Smie-chem.Donnie od razu przypadł do serca.Pod koniec spotkania oznajmił, �e przypa-dek dziecka wydaje mu si� obiecuj�cy, ale przed podj�ciem decyzji chciałby usłysze�opinie kilku specjalistów.Kiedy zaS Donna nieSmiało spytała o honorarium, odparł: Prosz� si� o nic nie martwi�, nie b�dzie pani musiała mi zapłaci� ani centa.WyjaSnił nast�pnie, i� z własnej kieszeni pokryje wszelkie wydatki do czasuuzyskania wyroku i według przyj�tego zwyczaju naliczy sobie honorarium w za-le�noSci od wywalczonego odszkodowania.Dodał te�, �e zazwyczaj adwokacibior� trzeci� cz�S� sumy, lecz wzi�wszy pod uwag� ci�k� sytuacj� samotnej matki,on zgodzi si� na dwadzieScia pi�� procent odszkodowania.Kilka tygodni póxniej Mulligan zorganizował ogl�dziny Robbiego przez dwóchlekarzy, ortoped� i neurologa.Donna wydzwaniała do niego coraz cz�Sciej.Zwy-kle zostawiała wiadomoS� na automatycznej sekretarce, a Mulligan oddzwaniałnast�pnego dnia.Zapewniał, �e nie zapomniał o jej sprawie, ale tego typu sprawypochłaniaj� wiele czasu.Min�ły dwa lata.Kuracja Robbie ego przebiegała pomySlnie.Donna zaopie-kowała si� bibliotek� parafialn�, bo cho� była to praca społeczna, pozwalała jej32 przynajmniej na krótko oderwa� si� od problemów rodzinnych.Zwykle zabierałaze sob� do koScioła obu synów.Robbie rozpocz�ł nauk� w pierwszej klasie i odrazu bardzo polubił szkoł�.Mimo �e wci�� wyraxnie utykał, dzi�ki pogodnemuusposobieniu szybko zjednał sobie przyjaciół.Zapisał si� nawet do dru�yny młod-szych skautów.Tak�e w szpitalu stał si� ulubie�cem piel�gniarek i lekarzy.W opi-sach przebiegu wizyt kontrolnych cz�sto pojawiały si� słowa urzekaj�cy i ra-dosny .Od ci�głego przyjmowania leków bardzo cz�sto cierpiał na bóle głowyi nudnoSci, lecz ilekro� doktor pytał go o ból brzucha, Robbie odpowiadał: Mój �oł�dek czuje si� pi�knie!Pierwszy nawrót choroby wyst�pił u niego w roku 1979, trzy lata po wykry-ciu białaczki.Lekarze usiłowali zahamowa� rozwój choroby, stosuj�c nieco od-mienn� terapi�, lecz nie przyniosła ona rezultatów.Stan chłopca błyskawiczniesi� pogarszał.Ponownie zmieniono rodzaj kuracji i dopiero wtedy, po dwóch mie-si�cach, uzyskano pozytywne efekty.Przez cały nast�pny rok Robbie przyjmował zwi�kszone dawki leków.Kiedysko�czył dziewi�� lat, podczas jednego z bada� kontrolnych w klinice hematolo-gii wykryto trzeci i ostatni nawrót choroby.Lekarze nie dawali chłopcu �adnychszans na prze�ycie, ale Donna ani przez chwil� nie mogła si� pogodzi� z jegonieuchronn� Smierci�.Wielebny Young sp�dzał długie godziny u boku matki i dziecka w szpitalu. Bruce starał mi si� przybli�y� Boga opowiadała póxniej Donna. Niemogłam uwierzy�, aby Bóg był a� tak okrutny i zesłał na Robbie ego tyle cier-pie�.Bruce powtarzał mi jednak, �e jest takie miejsce, gdzie kiedyS wszyscy si�spotkamy, szcz�Sliwi, bezpieczni i wolni od bólu.Kiedy Robbie był mniejszy i za-bierałam go do supermarketu, zawsze mu tłumaczyłam, �e gdybySmy si� zgubili,ma na mnie czeka� w lewym tylnym rogu sali sklepowej.I wtedy, w szpitalu, po-wiedział mi kiedyS: Mamo, b�d� na ciebie czekał w lewym tylnym rogu nieba .Robbie zdawał sobie spraw�, �e umiera
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
