[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W rezultacie upadającydział usług handlowych zaczął pod jej kierunkiem przynosić po dwóch latach zyski.Przyjrzyjmy się też historii Arthura Blanka, którego utarczki z szefem w HandyDan, sieci sklepów z towarami żelaznymi w Los Angeles, doprowadziły w 1978 roku dozwolnienia z pracy.Kiedy był chłopcem, jego matka przejęła po śmierci ojcaprowadzenie firmy wysyłkowej lekarstw, ucząc go na własnym przykładzie nie ustawaćw wysiłkach i nie poddawać się, kiedy coś się w życiu nie układa.Natrafiwszy nainwestora, skwapliwie pochwycił szansę i założył Home Depot, zapewniającą ogromnywybór towarów i znakomitą obsługę sieć sklepów z artykułami wyposażeniadomowego, która szybko stała się gigantem w handlu detalicznym.Arthur Blank nie poddał się; zareagował jak typowy optymista, wykorzystującwiedzę, którą zdobył przez lata pracy u Handy ego Dana, do założenia firmy zpowodzeniem konkurującej z jego poprzednim pracodawcą.Uważał, że potrafiodmienić swój los na lepszy.Dla optymisty porażka jest lekcją, która pomaga muprzygotować się do następnej rundy. Błędy są skarbami - wyjaśnił mi pewien niemiecki menedżer - szansą napoprawę .Ale zaraz dodał: Wielu menedżerów musi uświadomić sobie, że powinnibyć bardziej tolerancyjni wobec ludzkich błędów - nie karać za nie podwładnych, alepomagać im wyciągać z nich nauczki .Optymizm i nadziejaKlasyczne badania dotyczące mobilizującego wpływu optymizmu na wydajnośćpracy, mierzoną w tym wypadku liczbą sprzedanych ubezpieczeń na życie,43 Badania Martina Seligmana nad optymizmem i pesymizmem opisuje szczegółowo Peter Schulman, Explanatory Style and Achievement inSchool and Work , w: G.Buchanan i Martin Seligman (red.), Explanatory Style (Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum, 1995).152 przeprowadził w firmie ubezpieczeniowej MetLife Martin Seligman*, psycholog zUniwersytetu Pensylwańskiego44.Stwierdził on, że w pierwszym roku pracy optymiścisprzedawali o 29 procent, a w drugim aż 130 procent więcej polis niż ich bardziejpesymistycznie usposobieni koledzy.Wartość optymistycznego patrzenia na świat została dowiedziona w wieluorganizacjach.W American Express Financial Advisors pilotażowy, próbny kursoptymizmu przyczynił się do wzrostu sprzedaży w ciągu zaledwie trzech miesięcy.Wzrost ten był tak szybki i duży, że firma zdecydowała się włączyć go do normalnegoszkolenia pracowników.Inne badania, którym poddano znakomitych menedżerów,wykazały, że postrzegają oni porażki jako skutki dających się naprawić pomyłek ipodejmują działania dla upewnienia się, że podobne problemy nie wynikną ponownie45.Bliskim krewnym optymizmu jest nadzieja, czyli wiedza o tym, jakie należypoczynić kroki, aby osiągnąć cel, i energia niezbędna do zrobienia tych kroków.Nadzieja jest główną siłą mobilizującą do działania, a jej brak jest obezwładniający.Badania zdolności dowodzą, że najlepsi spośród pracowników z dziedziny usług ludzkich - od opieki zdrowotnej poczynając, poprzez poradnictwo wszelkiegorodzaju aż do nauczania - przystępują z nadzieją do osób, którym mają pomagać46.Potęgę nadziei ukazały badania opiekunów, których zadaniem jest pomaganieosobom cierpiącym na najpoważniejsze zaburzenia psychiczne - chronicznąschizofrenię, głębokie upośledzenie - w ułożeniu sobie życia we własnym domu, a niew zakładzie opieki47.Najtrudniejszy jest pierwszy rok pracy w tym zawodzie - stanzdrowia pacjentów nie ulega poprawie, wszystko idzie zle, ludzie potrafią byćniewdzięczni - opiekunowie wypalają się wewnętrznie i odchodzą z pracy.Otóżnajlepiej radzili sobie ci, którzy mieli najwięcej nadziei - optymistycznie ocenialipotencjalne możliwości pacjentów (a raczej klientów) i własną zdolność pomagania im.W takich zawodach jak ten, gdzie frustracja jest zjawiskiem powszechnym, a stresniezwykle silny, patrzenie na świat przez różowe okulary może dać lepsze wyniki.Nadzieja jest bardzo ważnym czynnikiem przy podejmowaniu trudnego zadania;pozytywne oczekiwania mają szczególnie dobroczynne skutki w najtrudniejszych* Nakładem wydawnictwa Media Rodzina ukazały się dwie ksią\ki Martina Seligmana: Optymizmu mo\na się nauczyć (Poznań 1993) i Como\esz zmienić, a czego nie mo\esz (Poznań 1994) - przyp.tłum.44.Boyatzis, The Competent Manager; Spencer i Spencer, Competence at Work.45 Spencer i Spencer, Competence at Work.46 Stuart Kirk i Gary Koeske, The Fate of Optimism: A Longitudinal Study of Case Managers Hopefulness and Subsequent Morale , Researchin Social Work Practice, January 1995.47 Shelley Taylor i J.D.Brown, Illusion and Well-being: A Social Psychological Perspective on Mental Health , Psychological Bulletin 183(1988).153 zawodach, w których wysoki poziom optymizmu może być pragmatyczną strategiądziałania48
[ Pobierz całość w formacie PDF ]