[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I có\wam powiem? Wiedzcie, \e zaprawdę ów król nosi tyle drogich kamienii tyle pereł, \e mo\na by za nie nabyćwięcej ni\ jedno miasto.I nikt nie zdoła określić i przeliczyć olbrzymiejwartości klejnotów noszonych przez króla.Nic dziwnego, \e ma ich tyle,ile rzekłem, gdy\ owe drogie perły i kamienie znachodzą się w jego pań- stwie.I powiem wam jeszcze coś innego: nikt nie mo\e z królestwa jegowywiezć \adnego kamienia wielkiego i drogiego ani \adnej perły, którawa\y więcej ni\ pół saggio.I trzeba wiedzieć, \e król kilka razy do rokuogłasza w państwie, i\ wszyscy, którzy posiadają piękne perły i cennekamienie, mają je na dwór znosić, a on im zapłaci dwa razy tyle, ile ichkosztowały.Taki jest zwyczaj w tym państwie, aby podwójną cenę płacićza wszystkie drogie kamienie.Więc kupcy oraz wszyscy inni ludzie,posiadający cenne kamienie, chętnie je na dwór zanoszą, gdy\ im za niedobrze płacą.Oto przyczyna, dlaczego ów król ma takie bogactwa i tyledrogich kamieni.Opowiedziałem wam o tym, a teraz opowiemy jeszcze ozadziwiających rzeczach.Wiedzcie, \e król ten ma pięćset kobiet, czyli \on, |a oprócz tego ponadtysiąc nało\nic|.I powiem wam, skoro tylko spostrze\e piękną niewiastęlub dziewico, zaraz chce ją mieć dla siebie.|W kraju tym kobiety sąbardzo piękne z natury, a oprócz tego upiększają twarz i ciało.| Tak więckiedy król ujrzał bardzo piękną \onę brata swego, porwał mu ją i wziąłsobie.Zaś brat, będąc bardzo rozsądny, ścierpiał to w cichości i przeciwnie wystąpił.I jeszcze o tym królu powiem wam inną rzecz szczególną.Powiadam wam, \e ten król ma licznych wasali osobliwego charakteru.Gdy\ są oni, jak powiadam, wasalami jego na tym i na tamtym świecie.Wytłumaczę wam tę osobliwość.Owi wasale słu\ą panu na dworze itowarzyszą mu konno; i wielkie dostojeństwa wokół niego piastują;gdziekolwiek udaje siękról, owi mo\ni jemu towarzyszą i wielką władzę mają w całympaństwie.Lecz wiedzcie, \e gdy król pomrze i ciało jego jest palone nastosie, wówczas wszyscy owi panowie, którzy wasalami jego byli, jakpowiedziałem, rzucają się w ogień i płoną wraz z królem, aby dotrzymaćmu towarzystwa na tamtym świecie.I dodam jeszcze, \e w państwie tympanuje następujący zwyczaj.Kiedy król umrze i zostawia wielkie skarby,syn, który pozostaje, nie tknąłby ich za nic na świecie.Tak bowiemmówi: Mam po ojcu całe królestwo i wszystkich jego poddanych, mogęwięc sam zyskać bogactwa, podobnie jak on." W ten sam sposób \adenkról nie tyka skarbów poprzednika, lecz pozostawia je swemu następcy; ika\dy gromadzi skarb nowy.Stąd takie mnóstwo skarbów jest w owymkrólestwie.I jeszcze powiem wam, \e w kraju tym nie rodzą się konie*, i dlategocały dochód roczny albo większa część jego idzie na zakup koni, powiemwam, w jaki sposób.Wiedzcie dokładnie, \e kupcy z Kurmosu i Kiszi, i zDufaru, i z Eszeru, i z Adenu, z krain, które wiele koni mają rumakówbojowych albo innych zakupują znaczną liczbę koni, okrętują je iprzywo\ą temu królowi i czterem jego braciom.Sprzedają jednego konia za dobrych pięćset saggi złotych, co warte jest więcej ni\ sto mareksrebra.I mówię wam, \e król ów zakupuje ich do dwóch tysięcy albo iwięcej rocznie, i bracia jego tyle\ kupują.Przy końcu roku nie zostaje imwięcej jak sto koni.Wszystkie giną.Nie mają bowiem kowali |animasztalerzy| i nie umieją chodzić koło nich.I powiadam wam, \e owihandlarze koni nie dopuszczają tam \adnego masztalerza, gdy\ chcą, abyjak najwięcej koni ginęło temu królowi, |aby mogli sprzedawać konie dowoli.I co roku zbijają z tego wielkie bogactwa.Cały ten handel końmijest zadziwiająco wielki|.Jeszcze wam powiem o innym zwyczaju panującym w tym państwie.Gdy jakiś człowiek popełni przestępstwo, zasądzony i na śmierć przezkróla jest skazany, wówczas skazaniec ten oświadcza gotowośćpopełnienia samobójstwa ku czci i przez miłość do jakiegoś bóstwa*.Ikról zezwala na to.Wówczas wszyscy krewni i przyjaciele przyszłegosamobójcy biorą go, wsadzają na wóz, dając mu dwanaście no\y i wiozągo przez całe miasto, idąc przy nim i wołając: Oto ten dzielny człowiekchce się zabić sam przez miłość dla takiego a takiego bóstwa." I w tensposób wo\ą go po całym mieście.Kiedy zaś przybędą na miejsce kazni,wówczas ten, który ma umrzeć, bierze nó\ w rękę i wielkim głosemkrzyczy: Zabijam się dla miłości takiego bo\ka." Po tych słowach wbijasobie dwa no\e |w biodro, po czym dwa| w ramię, po czym bierze innynó\ i wbija sobie w drugie ramię, następnie bierze inne i wbija sobie wbrzuch |i dwa w piersi|.I có\ wam rzeknę? Tyloma no\ami się przebija,a\ sam sobie śmierć zadaje.|Wykrzykuje przy ka\dej ranie: Zabijam siędla miłości tego bóstwa." I tak wraziwszy sobie wszystkie no\e, bierzeostrze o dwu rączkach, podobne do tego, jakim obrabia się koła, kładzieje sobie na karku i mocno ku sobie ciągnąc, szyję ucina, nó\ bowiem jestbardzo ostry.| Gdy się zabije, krewni palą ciało z wielką radością.|śonazaś jego rzuca się natychmiast w ogień dla miłości mę\a.|Trzeba powiedzieć jeszcze, \e w królestwie tym panuje inny zwyczaj*:kiedy mą\ umrze, |krewni bardzo uroczyście! ciało jego palą, a \ona, |toznaczy ta, którą najbardziej miłował|, rzuca się w ogień i płonie ze swympanem, |stwierdzając w ten sposób, \e mu była najbli\sza|.I kobiety,które tak postępują, są bardzo przez ludzi sławione; zapewniam wasrzetelnie, \e wiele niewiast postępuje tak, jak powiedziałem.|Niewszystkiejednak godzą się na spalenie z mę\em, a te, które się przelękły śmierci zmę\em, są bardzo ganione.|Powiem wam te\, \e w państwie owym oddają cześć bo\kom.I wieluoddaje cześć wołu* mówiąc, \e wół jest bardzo zacny.I nikt nie zjadłbywołu za nic w świecie ani te\ nie zabiłby go w \aden sposób.I mówięwam, \e istnieje pewna klasa ludzi zwanych gawi*, ci jedzą chętniewołowinę.Ale nie odwa\ą się zabić zwierzęcia sami, lecz jeśli wół zdechnie naturalną śmiercią lub zginie w inny sposób, owi ludzie zjadająjego mięso, zaś wszystkie domy smarują nawozem krowim, |aby je świę-tość krowy chroniła|.I opowiem wam o jeszcze innym zwyczaju
[ Pobierz całość w formacie PDF ]