[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.103 LA AVENTUROJ DE PINOKJOeLIBROSed ili ankoraû ne finis enpaÿi, kiam ili aûdis fermi¸ikun bruego la pordon.Estis Pinokjo, kiu ¸in fermis, kaj kiu ne kontenti¸is pertio, ke li fermis ¸in, sed por pli granda sekureco li me-tis antaû ¸in ÿtonon kiel apogilon.Kaj poste li komencis boji, kaj bojis kiel vera hundo:vam-vam-vam-vam.Je tiu bojado la kamparano elsaltis el la lito, prenispafilon, kaj elmetinte la kapon tra la fenestro demandis: Kio nova? Alvenis la ÿtelistoj! respondis Pinokjo. Kie ili estas?104 LA AVENTUROJ DE PINOKJOeLIBRO En la kokejo. Tuj mi eliros.Kaj fakte, post palpebrumo la kamparano estis ekste-re: li kuris rekte en la kokejon, kaptis kaj ensakigis lakvar foinojn, kaj diris al ili tre kontente: Fine tamen vi falis en miajn manojn! Mi povus vinpuni, sed mi ne estas tiel kruela! Mi kontenti¸os per tio,ke morgaû mi portos vin al la gastejestro de la proksimavila¸o, kiu senfeligos kaj fritos vin kiel bongustajn lepo-rojn.Tio estas honoro, kiun vi ne meritas, sed la gran-danimaj homoj, kiel mi, ne atentas tiajn bagatelojn!Poste li iris al Pinokjo, karesis lin kaj demandis inter-alie: Kiel vi sukcesis malkovri la komploton de çi kvarÿtelistetoj? Çefe, ke mia Melampo, mia fidela Melamponeniam rimarkis ion!Tiam la marioneto povus rakonti tion, kion li sciis: doli povus rakonti la hontindan pakton inter la hundo kajla foinoj, sed li ekmemoris, ke la hundo estas mortinta,kaj li subite pensis en si: Por kio utilas akuzi mortintojn? La mortintoj estasmortintaj, kaj la plej bona afero, kiun oni povas fari,estas: lasi ilin en paco! Çu vi dormis aû maldormis, kiam la foinoj venis alla korto? demandis plu la kamparano. Mi dormis, konfesis Pinokjo, sed la foinoj ve-kis min per siaj babilaçoj, kaj unu eç venis al mi al lahundejo por diri: Se vi promesas ne boji, kaj ne veki la105 LA AVENTUROJ DE PINOKJOeLIBROmastron, ni donacos al vi belan kokineton senplumigi-tan! Çu vi komprenas? Ili aûdacis fari al mi tian propo-non! Çar oni devas scii, ke mi estas marioneto, kiu eblehavas çiujn mankojn de çi tiu mondo: sed mi ne man¸asçe la sama tablo kun tiel malhonestaj homoj, kaj mi nemantelas iliajn fiagojn! Brava knabo! laûdis lin la kamparano, frapante alli la ÿultron. Çi tiuj trajtoj de via karaktero donos al vimultan honoron.Kaj por pruvi al vi mian grandan kon-tenton, ekde nun vi estas libera, vi povas reiri al via hej-mo!Kaj li deprenis la hundokolumon.106 LA AVENTUROJ DE PINOKJOeLIBRO23 Pinokjo priploras la morton de la belaBluhara Knabino: poste li trovaskolombon, kiu portas lin al lamarbordo, kaj tie li îetas sin en lamaron por helpi al sia paçjo ¯epetopenaû Pinokjo ne plu sentis la pezon de la malmo-Ala, humiliga ringo çirkaû la kolo, li îetis sin kure trakampoj kaj arbaroj, kaj eç momenteton ne haltis, ¸is lialvenis al la çefvojo, kiu rekondukos lin al la dometo dela Feino.Kiam li atingis la çefvojon, li turnis sin por rigardimalsupren al la sube etendi¸anta ebenaîo, kaj nudoku-le li bone distingis la arbaron, kie malfeliçe li renkonti¸iskun la Vulpo kaj la Kato: li vidis levi¸i inter aliaj arboj lasupron de tiu Granda Kverko, sur kiu li estis pendole107 LA AVENTUROJ DE PINOKJOeLIBROpendumita je la kolo: kaj li rigardis çi tien, li rigardis tien,sed li ne sukcesis ekvidi la dometon de la bela BluharaKnabino.Tiam li ekhavis ian mal¸ojan antaûsenton, kaj ekku-ris per çiuj fortoj, kiuj restis en liaj gamboj, kaj post kel-kaj minutoj li trovi¸is sur la kampo, kie iam la BlankaDometo trovi¸is.Sed ¸i ne plu trovi¸is.Staris anstataûemalgranda marmora ÿtono, sur kiu oni povis legi permajuskloj la sekvajn dolorajn vortojn:ÇI TIE RIPOZASLA BLUHARA KNABINO,KIU MORTIS PRO DOLOROÇAR FORLASIS xINLA FRATETO PINOKJO.Mi lasas al vi imagi, kion sentis la marioneto, kiam lipene elsilabumis tiujn vortojn
[ Pobierz całość w formacie PDF ]