[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ili restis tie plurajn tagojn kaj movis sin de loko al loko la�senhomaj vojoj.Nenie oni trovis postsignojn de gnomoj kajla kompatinda miljarulo pli kaj pli profundi�is en sian melan-kolion.Por savi lin Rodney devis preni la tutan �uldon sur si mem. Mi timas, ke mi eraris, li diris. Mi ne pripensis, ke lavintroj �i tie supre estas malvarmaj kaj severaj, kaj ke gnomojeble ne toleras la klimaton. Glogo pardonis al li, kaj donis al li novan �ancon.Ili certetrovos novajn arbarojn en iu pli varma parto de la lando.Rodney pensis pri la Ozark-montojn, pri kiuj li legis en iurevuo.Certe estos varme survoje al Arkansas, sed ili kunpor-tos glacimalvarmajn izolbotelojn kaj lo�os en aerumitaj ho-104 LA GNOMA�TOeLIBROtel�ambroj, kaj la tutan tagon la kompleza animo de la a�toaran�os al ili malvarmetan venteton.Rodney konvulsie babiladis por ne esti devigata konfesi, kelia ne�rastenikuracado fiaskis.Glogo estis jam en tiu stadio,ke li ne plu protestis liaj amikoj ja tamen decidis.Bobo sia-vice venis al tiu stadio, ke li opiniis, ke �iuj partoj de Ameri-ko estas same �armaj, kondi�e ke estas nova parto kaj ke lipovas demandi pri �i.Do ili turnis denove suden, kaj balda�ili estis �e la rivero Mississippi, nomo kiun la gnomoj malfa-cile povis elparoli.La rivero igis Glogon senti sin pli malgaja,ju pli granda �i fari�is, pro tio ke �i transportis �iam pli gran-dajn kvantojn da �limsablo al lokoj, kie �i ne plu povos estiutila, nek por gnomoj nek por homoj.Estis urboj la� tiu rivero, kaj unu matenon en urbo en la�tato Missouri okazis io, kio renversis �iujn iliajn planojn.Rodney estis plenuminta sian promeson al panjo, ke li vetu-ros singarde.Sed li ne havis eblecon malhelpi iun, kiu ur�is,veturi kontra� ru�a lumo kaj kolizii kun la flanko de la gno-ma�to, rompi la skusorbilon kaj premi unu malanta�an ra-don tiel, ke �i fari�is oblikva.La gnomoj sidis en siaj korboj, kaj ili fari�is priskuitaj kajtimi�intaj, sed ili ne vundi�is.La a�to ne ricevis pli gravajndifektojn.�i transporti�is al a�toriparejo kaj povos esti pre-ta post kelkaj horoj, diris Rodney.La veraj malfacila�oj ko-menci�is unu minuton poste, kiam policisto premis sin tra lapopolamaso kaj nepre volis kapti la viron, kiu koliziis kunRodney.Al la oficialaj devoj de la policisto apartenis anka�tiu, ke li devis noti la numeron de la gnoma�to kaj anka� lanomon de Rodney kaj lian adreson.Dum li skribis, li subite105 LA GNOMA�TOeLIBROekhavis penson kaj komencis fiksrigardi la junan viron. Sin-sabow! Sinsabow? �u mi ne a�dis tiun nomon ie? Ne estas tre kutima nomo, diris Rodney kaj sentis sinsame kulpa kiel �ekfalsigisto a� bankrabisto. Mi memoras, ke mi legis ion pri Rodney Sinsabow en lagazeto.Ho, nun mi scias! La re�aj abisenaj anseroj! �u neestis vi, kiu posedis ilin?Rodney devis konsenti, ke tiel estas li ja ne konis la le-�ojn de la �tato Missouri kaj la eventualan punon por men-sogo al policisto. Ho, vere, diris la policisto. �ojigas min renkonti vin.Es-tis interesa historio.Beda�rindaj anseroj! �u pro tio, ke ili aperas sur scenejo? Ne, mi pensas pri ilia fatala morto.�u vi ne legis pri tio enla gazeto? Ne, tion mi ne atentis! Jes, estis tiel, ke estis brulego en la teatro, kaj la anserojpereis en la flamoj. Ho, vere! ekkriis Rodney. Estis ja terure! Kaj kiom datempo mi oferis por instrui ilin! Sed, �u vi ne havas kvanton da iliaj ovoj? Jes, mi havas kelkajn. Tion mi anka� vidis en la gazeto.Ili volis kontakti vin porekscii, kio okazis kun la ovoj. �u vere? diris Rodney, kaj sentis sin kiel la �ekfalsigistoa� bankrotisto, kiam la mankatenoj fiksi�as sur liaj manarti-koj. Kio okazis kun la ovoj, sinjoro Sinsabow? Ili restas en sekura loko. �u ili ne balda� elkovi�os? 106 LA GNOMA�TOeLIBRO Jes, la tempo estas proksima. Tiaokaze vi balda� estos posedanto de kelkaj re�aj abi-senaj anseridoj, �u ne? Tion mi esperas. Tiuj birdoj havas altan valoron.Gardu ilin bone! Homamaso kolekti�is �irka� ili kaj a�skultis scivoleme.Iliatendis ion multe pli interesan ol kolizio inter du a�toj.Ordi-nara usonano legas pri okazinta�oj en la mondo, sed li povasvivi sian tutan vivon sen e� unu fojon vere havi kontaktonkun vera famulo.Kiam tamen tio okazas, li fari�as tre eksciti-ta.�iu homo en la grupo opiniis, ke tiu, kiu havos la ebleconmanskui kun Rodney havos ion por rakonti al konatoj kaj ne-konatoj dum semajnoj poste.Tie staris la beda�rinda ligna�heredonto, modesta kaj elek-tema juna viro kun sia difektita gnoma�to, kiu devis esti for-transportita por ne malhelpi la trafikon.Li devis resti kaj gar-di �in, �is sava�to venos por tiri la gnoma�ton al a�tomalsa-nulejo, kaj poste lia nevino devos porti la korbojn al hotelokaj mendi �ambrojn kaj atendi �is la a�tokirurgo finfaros sianoperacion.Rodney kompreneble enskribis ilin sub iliaj inkognito-nomoj Timotheus T.Pettigrew kaj Pamela Pettigrew.Sed �i-foje li ne havis multan esperon pri sukceso.Li komprenis, kela policisto perfidos lian sekreton, kiam li venos al la stacio,kaj la gazetistoj �iam tenas kontakton kun la policejoj.Kiamla �urnalistoj nur ekhavis spuron, ili facile povas ekscii, kienla gnoma�to estis transportita, kaj kiam ili ekscios, ke la pasa-�eroj portis du grandajn salikokorbojn, estos facila ludo trovila hotelon, kie ili enskribi�is.Rodney nun sciis, ke la hoteloj�iam kunlaboras kun la �urnalistoj.107 LA GNOMA�TOeLIBROPro tio li tute ne miri�is, kiam la telefono sonoris kaj �en-tila vo�o demandis: �u estas sinjoro Sinsabow? Vi certe venis al mal�usta �ambro, respondis Rodney. �u eble estas sinjoro Pettigrew? Jes, estas. Jes, sinjoro Pettibow pardonu, sinjoro Sinsagrew estas tiel, ke mi estas �urnalisto de La Vespera Fulmo, nia lokagazeto, kaj mi volonte farus kelkajn demandojn pri la re�ajabisenaj anseridoj. Mi beda�ras, diris Rodney, sed tio beda�rinde ne eblas. Kial ne, sinjoro Pettibow? Fulmas tiel terure �irka� mi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
