Gaston Diane Tajemnicze sšsiedztwo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.-Obawiam się, ze zbyt długo korzystałem z pani gościnności - zwrócił się do Morgany.- Najwyższyczas, bym się pożegnał.Uśmiechnęła się do niego uprzejmie^- Bardzo dziękuję, że zechciał pan wpaść, panie Sloane.To niezwykle miło z pańskiej strony.-Ponownie odwróciła się do ciotki.Sloane pożegnał się z resztą towarzystwa, a Hannah odprowadziła go do drzwi salonu.Po drodzenawet nie spojrzał na Morganę.Gdy wyszedł, ciotka i jej córka przez kilka minut trajkotały o tym, że Sloane lada dzień poprosiHannah o rękę.Ta informacja zdumiała Rose, Katy i Mary, które wymieniły zaskoczone spojrzenia.Potem Hannah oznajmiła, że muszą już iść, gdyż w przeciwnym wypadku nie zdążą odwiedzićwszystkich, do których zaplanowały zajrzeć.Morgana poszła z nimi do wyjścia.- Wpadniesz dzisiaj wieczorem do Almacka, prawda, Morga�o? Wybierzesz się razem z nami -zaproponowała ciotka.- Tak, chętnie - potwierdziła Morgana.- Dziękuję za zaproszenie, droga ciociu.Prawdę mówiąc, od pewnego czasu Morgana była nieco znudzona rynkiem małżeńskim śmietankitowarzyskiej.158Diane GastonHannah uścisnęła ją lekko.- Uszy do góry, Morgano, znajdę ci jakiegoś pięknisia do tańca - zaśmiała się.- Dziękuję ci - odparła Morgana sztywno.- To bardzo uprzejme z twojej strony.Sloane opuścił klub White'a po kolacji z markizem Heronvale'em, w trakcie której markiz tłumaczyłmu, że warunkiem koniecznym do odniesienia sukcesu w polityce jest dobre małżeństwo.Jakby tegobyło mało, w lokalu pojawił się ojciec Sloane'a i wściekł się na widok syna przy stole markiza.Cyprian wolał słuchać terkotania powozów na ulicy niż chrapliwego głosu hrabiego, więc wyszedłpośpiesznie z kluba Na ulicy zauważył bratanka, który stał przy zaokrąglonym oknie wykuszowym.- Czy wybierasz się do Almacka, stryju? - spytał David z taką miną, jakby przyszła mu do głowypierwszorzędna myśl.- Właśnie teraz tam idę.- Przyłączyć się do ciebie? - David uśmiechnął się niepewnie.- Oczywiście.Czy twój dziadek wie, że na mnie czekałeś?- Skąd.Uwziął się na ciebie, sam rozumiesz.Sloane zaśmiał się głośno.- To nic nowego - westchnął.- Moim zdaniem zachowuje się irracjonalnie - oświadczył David stanowczo.- Nie zgadzam się z nim.- Mam nadzieję, że nie sprzeciwiasz mu się otwarcie.Młodzian nadal pozostawał na łasce i niełascehrabiego,przynajmniej finansowo.Jeśli nie chciał podzielić ciężkiego losu Sloane'a, musiał zachować swojeopinie dla siebie.- Jeszcze raz odwiedziłem lady Hannah - wyznał David po namyśle.- Uznałem, że powinieneś o tymwiedzieć.Tajemnicze sąsiedztwo159- Nie oświadczyłem się jej i nie roszczę sobie do niej praw - odparł Sloane.- Może spędzać czas, z kimtylko zechce.- Ale ja szanuję jej zainteresowanie tobą.Chciałem tylko, abyś wiedział, że moje intencje nienaruszają twoich interesów.Jak już wyjaśniłem, na razie nie mam co marzyć o ślubie, więc spędzam zlady Hannah czas jako jej przyjaciel, a nie twój konkurent.Gdybym odwiedzał inną dziewczynę,niepotrzebnie rozbudziłbym jej nadzieje, a lady Hannah nie wiąże ze mną przyszłości.To komfortowerozwiązanie dla nas obojga.Sloane cieszył się, że David dotrzymuje Hannah towarzystwa.Im bardziej była zajęta, tym mniej czułwyrzutów sumienia, że nadal unika decyzji o oświadczynach.- W porządku - mruknął tylko.Dotarli do Almacka i wkrótce weszli do sali balowej.Lady Hannah już była na miejscu.Na widokSloane'a i Davida jej oczy rozbłysły.- Czy mogę panią prosić do tańca? - spytał David, gdy orkiestra zagrała walca.Lady Hannah ochoczosię zgodziła.Cyprian, zadowolony z takiego obrotu sprawy, rozejrzał się po sali.Na widok Morganybez wahania ruszył prosto ku niej i już po chwili tańczyli walca.- Dlaczego siedziałaś sama? - spytał.- Och - mruknęła wymijająco.- Trochę mnie boli głowa, pewme'dlatego.- Akurat.Na to dictum nie odpowiedziała.- Wyjaśnij mi - zażądał stanowczo Sloane.Morgana posłała mu przelotne, lecz wyzywające spojrzenie.- Wybacz mi ponownie, Morgano - westchnął i kontynuował łagodniejszym tonem: - Chodzi o to, żekrycie się po ką-160Diane Gastontach nie leży w twojej naturze.Zwykle oddajesz się wszystkim rozrywkom wyższych sfer, nawet tymnużącym.- Czyżby? - Popatrzyła mu w oczy.- A może tylko udaję, że się dobrze bawię, tak jak ty?Skinął głową.- Trafiony, zatopiony - przyznał.Morgana zacisnęła palce na jego dłoni.- Znowu się kłócę - zauważyła ze zmarszczonymi brwiami, jakby się namyślała.- Przyznaję, żeAlmack nie jest dla mnie spełnieniem wyobrażenia o siódmym niebie modnego świata.Powiedz milepiej, czy nie kłopocze cię bliskość Hannah i twojego bratanka.- A powinna? - Zmarszczył brwi.- Oświadczysz się jej?Jej słowa przeszyły mu serce niczym sztylet.Przecież zamierzał poprosić lady Hannah o rękę,prawda? Zacisnął usta.- Dżentelmen powinien najpierw poinformować zainteresowaną damę, a dopiero potem rozmawiać zjej krewnymi - burknął.Wzdrygnęła się, jakby wymierzył jej cios, a on ponownie pożałował swoich grubiańskich słów.Muzyka się urwała, taniec dobiegł końca.Sloane chciał raz jeszcze przeprosić Morganę, ale gdy tylkootworzył usta, podeszła do nich Hannah w towarzystwie Davida.- Wszyscy szykują się na jutrzejszy wieczór w Vauxhall -oznajmiła.- Czy to nie wspaniale?Sloane wstał i uśmiechnął się do niej szeroko.Morgana nie mogła znieść tego widoku.- W rzeczy samej, to absolutnie wspaniale - przyznał z rozbawieniem.Hannah chwyciła go za rękę.Tajemnicze sąsiedztwo161-Pojedzie Athenia, mój brat Varney [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony