[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przyjrzała się dokładnie nieznajomej i stwierdziła, że napewno nigdy dotąd jej nie spotkała.Najwyrazniej kobietamusiała ją z kimś pomylić.- Przepraszam, obawiam się, że.- Och! - zawołała kobieta, rumieniąc się.- Bardzo pa�nią przepraszam, ale byłabym gotowa przysiąc, że to FionaMacDonald.Wygląda pani dokładnie tak samo jak ona.Dopiero gdy usłyszałam pani akcent, zrozumiałam, że topomyłka.- Przyjechałam z Australii.Kobieta wpatrywała się w Jennę z niedowierzaniem.- To doprawdy niesamowite, jak bardzo jesteście dosiebie podobne.Teraz widzę, że pani ma niebieskie oczy,a Fiona zielone.No i ona ma niesamowite, rude włosy.Gdyby nie to, przysięgam, że mogłybyście uchodzić zablizniaczki.Jenna nie mogła uwierzyć w to, co się stało.Już oddłuższego czasu przebywała w Szkocji, a teraz przez przy�padek natknęła się na kogoś kto, być może, będzie umiałudzielić informacji, dzięki którym odnajdzie rodzinę.Jak 118 DAR LOSUby to było wspaniale, gdyby ta Fiona okazała się jejkrewną!- Jestem Jenna Craddock - przedstawiła się, wyciąga�jąc rękę do kobiety.- To, że przypominam pani kogoś, ktomieszka w Szkocji, to dla mnie wspaniała wiadomość.Przyjechałam z Australii zeszłej wiosny.Od tamtej porywciąż mam nadzieję, że trafię na informacje, które pomogąmi odnalezć kogoś z rodziny.- Emily - kobieta uścisnęła wyciągniętą do siebiedłoń.- Emily Gillis.- Być może twoja przyjaciółka okaże się moją krew�ną.Mam tyle pytań, które chciałabym zadać.Maszchwilę?- No, no, widzę że jesteś ogromnie podekscytowana.- Emily uśmiechnęła się.- Znajdzmy jakieś miłe miejsce.Napijemy się herbaty i zobaczymy, czy mogę ci w czymśpomóc.- Prawdę mówiąc, właśnie tego szukałam, kiedy za�uważyłam księgarnię - przyznała Jenna.- Chodz ze mną, znam takie miejsce - powiedziałaEmily.Jenna spojrzała na trzymaną w ręce książkę, o którejzupełnie zapomniała.Odłożyła ją na półkę i razem z Emilywyszły z księgarni.- Mieszkasz w Inverness? - zapytała Jenna.Emily potwierdziła skinieniem głowy.- Razem z George' em przeprowadziliśmy się tutaj nie�całe trzy lata temu.Przedtem mieszkaliśmy w Craigmori właśnie tam poznałam Fionę.Jesteśmy na miejscu -stwierdziła Emily, zatrzymując się przed cukiernią.- Ich DAR LOSU 119ciastka są wspaniałe, wprost rozpływają się w ustach.Chodz, poszukamy wolnego stolika.Jenna w przyjemnością weszła za Emily do pełnegosmakowitych zapachów pomieszczenia.Pod jedną ześcian stały tylko cztery nieduże stoliki, ale na szczęście niebyło tłoku.Emily poprosiła, by Jenna usiadła, a sama po�szła zamówić herbatę i ciastka.- Tak mi przykro z powodu Fiony - powiedziała Emi�ly, kiedy wreszcie usiadła przy stoliku.- A co się z nią stało? - zapytała Jenna, czując, że jejserce zamiera.- Och, nie z nią.Zaraz po tym, kiedy się tutaj prze�prowadziliśmy, dotarła do mnie informacja, że zmarli jejrodzice.Ojciec Fiony był lekarzem w Craigmor, wyjechałz żoną na urlop do Irlandii i tam oboje zginęli.Nie pamię�tam już dokładnie, w jakich okolicznościach do tego dosz�ło.Napisałam do Fiony list z kondolencjami.Po jakimśczasie odpisała, że wyjeżdża z Craigmor, bo tam było zadużo wspomnień.Niestety, na tym urwał się nasz kontakt.- Och.- Entuzjazm Jenny wyraznie przygasł.- Mia�łam nadzieję, że ją poznam.Jako dziecko byłam adopto�wana i nawet jeśli nic mnie z nią nie łączy, to zawsze jestszansa, że ona może znać kogoś, kto mógłby mi pomócodnalezć moich biologicznych rodziców - wyjaśniła.- Co ty powiesz? A znasz nazwisko rodziców?- Niestety, nie znam i, szczerze mówiąc, nie mam pra�wie żadnych wskazówek, które mogłyby mi pomóc.- Szkoda, że doktor MacDonald nie żyje.Może kiedyśsłyszał o jakiejś adopcji od%woich kolegów.Oczywiściezostają jeszcze ci, którzy nie byliby zbytnio szczęśliwi, 120 DAR LOSUgdyby ich przeszłość stanęła im nagle przed oczami - po�wiedziała Emily, pochylając się w jej stronę i ściszającgłos.- Wiesz, co mam na myśli, prawda?- Oczywiście i wcale nie jestem pewna, co bym zrobi�ła, gdybym poznała nazwiska rodziców.Wątpię, bym sięskierowała bezpośrednio do nich, ale mogłabym przynaj�mniej przejrzeć dokumenty i dowiedzieć się czegoś o swo�ich przodkach i o krewnych.- Jenna upiła łyk herbaty, poraz kolejny dochodząc do wniosku, że wszystko się sprzy�sięgło przeciwko jej próbom odnalezienia rodziny.- Bez względu na to, dokąd się przeprowadziła, spró�buję się z nią skontaktować.Mamy wspólną przyjaciółkę.Powinna wiedzieć, jak ją znalezć - Emily uśmiechnęła siędo Jenny.- Powiedz mi, kochanie, gdzie cię szukać?- W tej chwili pracuję i mieszkam w zamku Durham.- Naprawdę? O ile sobie przypominam, Durham leżygdzieś blisko Stirling, prawda?- Zgadza się.- A Craigmor w odległości ponad godzinę jazdy napółnoc od Stirling.Czy nie byłoby wspaniale, gdyby sięokazało, że jesteście ze sobą spokrewnione? Może jeste�ście dalekimi kuzynkami.Kto wie? Przysięgłabym na Bib�lię, że macie wspólnego przodka, tak bardzo jesteście dosiebie podobne.- Nawet nie wiesz, jak bardzo chciałabym się tegodowiedzieć - wyznała Jenna.Emily spojrzała na zegarek.- Miło mi się z tobą rozmawia, ale muszę już wracaćdo domu.Mąż zaczyna się denerwować, kiedy herbata niejest gotowa na czas.Może dasz mi swój adres i telefon? DAR LOSU 121Zobaczę, czego uda mi się dowiedzieć, i zadzwonię dociebie za tydzień.Jenna miała ochotę uściskać Emily, ale zamiast tegoszybko zapisała na karteczce swój adres i telefon.- Dziękuję, że chcesz to wszystko dla mnie zrobić- powiedziała, podając kartkę.Rozstając się przed cukiernią, pomachały sobie jakprzyjaciółki, po czym Jenna wróciła do hotelu.Nie mogła przestać myśleć o kobiecie, do której byłatak bardzo podobna.Ciekawe, czy ta Fiona wiedziała coś,co mogłoby jej pomóc w poszukiwaniach.Jenna zapo�mniała zapytać Emily, w jakim wieku jest Fiona, ale zakła�dając, że kobiety były rówieśniczkami, to mogła miećjakieś czterdzieści pięć, może pięćdziesiąt lat.A gdyby sięokazało, że to Fiona jest jej matką? Chyba się trochęzagalopowała.Emily ma jednak rację, mówiąc, że niewie�lu ludzi ucieszyłoby się, gdyby po latach postawić przednimi dziecko, którego się kiedyś wyrzekli i oddali do ad�opcji.Gdyby ona poznała nazwiska rodziców, nie starała�by się doprowadzić do konfrontacji
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
