[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ponieważ naszeserca konwertują uformowane przekonania w fale niosąceinformacje przez całe nasze ciało do świata zewnętrznego,to, w co wierzymy, staje się językiem, który komunikuje się"z kwantową materią, z której składa się wszechświat.Uczu�cie jest odpowiednikiem komendy zakończenia.Dla pełnej jasności pragnę wytłumaczyć, że nie jest tozakończenie, które prowadzi do zastoju.Przeciwnie, zakoń�czenie programu przekonania pełni zupełnie inną funkcję:sygnalizuje, że formowanie się nowego przekonania zostałoukończone i efekt końcowy może zamanifestować się w rze�czywistości.W powyższym przykładzie będziemy czuć się tak, jakby ten związek faktycznie już istniał, jakbyśmy jużrozpoczęli swoją podróż przez życie z nowym partnerem.Pamiętając o tych odpowiednikach, łatwiej jest nam te�raz myśleć o uczuciu i przekonaniu jak o programach świa�domości.A ponieważ to my je tworzymy, więc poprzez toprzyjmujemy rolę programistów.To my decydujemy, któremyśli staną się komendami rozpoczęcia i które emocje będąsygnalizować, że te myśli gotowe są do wprowadzenia w ży�cie.Poprzez wewnętrzną technologię oprogramowania prze�konaniowego stajemy się architektami swojego życia.A wszystko bierze swój początek w tym tajemniczymkrólestwie, które nazywamy umysłem; w tym miejscu, gdzienasze doświadczenia zamieniają się w rzeczywiste momentynaszego życia. Rozdział 3Z M�ZGU DO UMYSAU:KTO KIERUJE NASZ FABRYKPRZEKONAC?Nasz podświadomy umysł nie ma poczucia humoru,nie robi żartów i nie widzi różnicy pomiędzy rzeczywistościąa wyobrażoną myślą lub obrazem. Robert Collier (1885-1950), pisarz amerykańskiRozróżnienie pomiędzy tym, co realne, a tym, co wyobrażone,nie może być pedantycznie utrzymywane.wszystkie istniejące rzeczy są.wyobrażone. John S.Mackenzie (1860-1935), filozofW poprzednich rozdziałach dowiedzieliśmy się, jak zasa�dy działania współczesnego komputera mogą pomóc namwzrozumieniu świadomości.Nowe badania pokazują, że tęsamą analogię możemy zastosować również do zdemaskowa�nia związku pomiędzy mózgiem a umysłem.W swojej inno�wacyjnej książce Consciousness Explained Daniel Dennett, współdyrektor The Center for Cognitive Studies at TuftsUniversity, pisze, że możemy traktować mózg jako kompu�ter rozmaitości"67.W ten sposób zyskujemy doskonałą me�taforę, która pomoże nam zrozumieć, jak wykorzystujemyinformacje.Dzięki porównaniu Denneta mamy wszystko to,co jest nam potrzebne do poruszania się po, jak on to nazy�wa, terra incognita", czyli po nieznanym terenie, rozpoście�rającym się pomiędzy tym, co nauka mówi o mózgu, a tym,czego za jego pośrednictwem doświadczamy.Człowiek powszechnie uważany za ojca" współczesnegokomputera, matematyk John von Neumann obliczył kiedyś,że ludzki mózg może przechowywać około 280 kwantylio-nów bitów pamięci (to jest: 280 z 18 zerami).Nasz mózgnie tylko potrafi przechowywać tak niezwykłą ilość danych,ale co więcej umie przetwarzać je szybciej niż najszyb�szy obecnie komputer68.To bardzo ważne, ponieważ w tensposób gromadzimy, przetwarzamy i przechowujemy infor�macje o życiu, które determinują nasze przekonania oraz to,skąd one pochodzą.Badania przeprowadzone w latach 70.XX wieku ujaw�niły, że wspomnienia dotyczące naszych przeżyć nie są ogra�niczone do jednego konkretnego miejsca w mózgu.Rewolu�cyjna praca neuronaukowca, Karla Pribrama, pokazuje naprzykład, że funkcje mózgu mają bardziej globalny charak�ter, niż nam się to wcześniej wydawało.Przed opublikowa�niem badań Pribrama uważano, że istnieje wyłącznie jedenszlak komunikacyjny między różnymi rodzajami pamięci,czyli świadomością i podświadomością, oraz miejscami,w których te wspomnienia są przechowywane.67Daniel C.Dennett, Consciousness Explained (Boston, Back Bay Books, 1992), s.433.68Ludzki mózg przetwarza informacje z prędkością od 100 do 1000 teraflopów (1 terafiop = 1 trylion flopów, to znaczy1 000 000 000 000 operacji na sekundę).Na Indiana University Big Red (jeden z 50 najszybszych superkomputerów naświecie) teoretycznie potrafi przetwarzać informacje z prędkością ponad 20 teraflopów oraz dokonywać obliczeń kompu�terowych z prędkością ponad 15 teraflopów. Cały problem leżał w tym, że teoria ta nie sprawdzałasię w warunkach laboratoryjnych.Przeprowadzone eks�perymenty pokazały, że zwierzęta potrafią zachować swo�je wspomnienia i dalej żyć, nawet po usunięciu tych częścimózgu, które, jak sądzono, miały być odpowiedzialne za tewłaśnie funkcje.Innymi słowy, nie istniało bezpośredniepołączenie między wspomnieniami a konkretnym miejscemw mózgu.Stało się oczywiste, że mechaniczne postrzeganiemózgu i pamięci nie jest odpowiedzią
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
