[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie powiem wam,ile czasu zajęło mi odszyfrowanie tych dwu słów.195 Zatem uważa, że nie wyjechała z kraju zauważyłam. Właśnie potwierdził wuj. A w tego typu spra�wach ufam Leggettowi.Tamta uwaga Rogeta równie do�brze mogła być jedynie fanfaronadą.Chodziło mu o to,że opuści kraj, jeśli odrzucisz jego ofertę.Jednak zorgani�zowanie tego musiałoby mu zająć całe tygodnie. Rzeczywiście, nie wysyłałby jej z kraju, by potem zło�żyć te swoją propozycje zgodziła się ciotka. Przecieżto bez sensu. Dwa tysiące dolarów zauważył z zadumą wuj, zresz�tą nie po raz pierwszy. Razem z Walterem. Bardzo mnie to kusiło przyznałam. Jakże mogłabyś się zgodzić na coś takiego? obu�rzyła się ciotka. To był szantaż; stawiał cię dosłowniepod ścianą. Niezupełnie zaoponował wuj. Ale prawdą jest,że stworzyłoby to niebezpieczny precedens. Zamknąłsakwojaż i złożył nam lekki ukłon. Moje panie powie�dział. Musze was teraz zostawić.Ciotka odprowadziła go do drzwi, po czym zadzwoniłana pokojówkę. Przekąsisz coś? spytała. Co powiesz na kawałekciasta i kawę? Kawa wystarczy odparłam, wskazując na swoją ta�lię. Delphine mnie utuczyła.Powiada, że nie potrafigotować na jedną osobę. Najlepiej jest urządzać proszone kolacyjki dwa razyw tygodniu, a przez pozostałe dni żywić się resztkami. Wydaje mi się, że już zupełnie nikogo nie znam powiedziałam. No cóż, jesteś w żałobie.Nikt nie oczekuje, żebyś te�raz bywała.Kiedy już minie czas żałoby, z pewnością be-196 dziesz otrzymywać zaproszenia na różne przyjęcia, poczym, oczywiście, sama zaczniesz przyjmować u siebie. Masz zawsze tyle optymizmu zauważyłam. Bar�dziej przypominasz mi mojego ojca niż matkę. Matka twoja wiele przeszła odparła. Podobniejak ty.Podano kawę.Zastanawiałam się nad tą ostatnią uwa�gą, a ciotka nalała kawę i podała mi filiżankę.Czy przy�pominam matkę? A potem, niespodziewanie, uderzyłamnie myśl, że prawdę mówiąc, już się zamieniłam wewłasną matkę.Mój mąż nie żyje, mieszkam w jej domu,tyję, a moją jedyną nadzieją na przyszłość jest to, żewkrótce będę zapraszać na kolacje ludzi, którzy się nademną litują. Ona przynajmniej miała wspomnienie udanego mał�żeństwa oświadczyłam. Ja nie mam nawet tego. %7ładne małżeństwo nie jest doskonałe powiedziałaciotka. Małżeństwo twoich rodziców nie było wyjąt�kiem.Pomyślałam o dzienniku ojca, o tym, że przyznał się do uchybienia" matce, które było dla niej tak ważne, żedo końca życia przechowywała jego świadectwo. Matkę niełatwo było zadowolić odezwałam się.Ciotka popijała kawę drobnymi łykami.Nie była zado�wolona, że krytykuję jej siostrę. W młodości była bardzo wesoła wspominała. Pełna wigoru", jak mawiał nasz ojciec, dopóki nie posta�nowiła poślubić twojego ojca, bo wtedy nasz ojciec zacząłnazywać ją upartą jak osioł".Była tak szaleńczo zako�chana, że nie narzekała, kiedy musiała mieszkać w mizer�nym domku, mając za sąsiadów jedynie irlandzkich i ame�rykańskich parweniuszy.Kiedy się urodziłaś, była uszczę-197 śliwiona, bo taka byłaś do niego podobna, te same blondwłosy, to samo zdrowie.Byłaś ślicznym dzieckiem.Na�wet mój ojciec pojawił się.tam i zaprosił was wszystkichna Boże Narodzenie.Kiedy urodzili się.chłopcy, jeden podrugim, a twój ojciec zaczął osiągać zyski z farmy i rozbu�dowywać dom, twoja matka poczuła, że wreszcie dowiod�ła słuszności swojego wyboru.Miała wtedy przed sobądwa czy trzy szczęśliwe lata.Potem obaj chłopcy umar�li, w odstępie kilku zaledwie dni.Prawdopodobnie tegonie pamiętasz; to była straszna epidemia.Miałaś wtedysześć lat. Pamiętam pogrzeb powiedziałam
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
